Om 02:10 uur ‘s nachts laden we de koffers in en rijden naar Park & Fly in Roelafarendsveen. Het is erg stil op de weg en we zijn al binnen drie kwartier op onze bestemming. Bij Park & Fly kunnen we direct overstappen en zo zijn we al ruim voor 03:30 op Schiphol, waar we aansluiten in een lange rij die voor de incheckbalies van Transavia staan. Toch kunnen we relatief snel inchecken en ook de douane is zo gepasseerd. Onze vlucht gaat om 06:35, dus hebben we tijd genoeg om mensen te kijken, een spelletje Yatzee te doen, een - erg duur - broodje te eten en wat te dommelen. Ik heb best last van slaap en ben dus blij dat we op tijd vertrekken. In het vliegtuig, doe ik net als Gina al snel mijn ogen dicht en we vliegen al knikkebollend over de Alpen. De vlucht duurt dankzij wind mee maar anderhalf uur, dus het gaat allemaal heel voorspoedig.

Niet voorspoedig gaat het wegrijden met onze - zoals altijd - geüpgrade huurauto. Het is een zo goed als nieuwe Mercedes automaat, maar ik weet totaal niet hoe ik het ding in de juiste versnelling krijg. Dat we bijna tegen een ijzeren paaltje staan geparkeerd , helpt ook al niet mee om veel uit te proberen, dus ga ik te rade bij een medewerker. Hij legt uit hoe het werkt en adviseert mij de linkervoet geheel te vergeten. Dan lukt het en rijden we richting Lucca via een B-weg. De auto rijdt prima, maar de bediening is op sommige momenten best lastig. Deze dag zal ik meerdere malen door het aangeleerde automatisme van koppeling intrappen bij een plotselinge remactie toch met links op de rem trappen. Het effect is een soort noodstop waarbij steevast de motor stilvalt. Maar alles went en uiteindelijk gaat het steeds beter. We zijn voor elf uur al in Hotel President en gelukkig is de kamer al schoon en kunnen we er intrek nemen.

We stallen de koffers en gaan Montecatini Terme verkennen. Het is Bevrijdingsdag, dus er zijn allerlei activiteiten. We stoppen voor een cappuccino op een terrasje, maar worden niet geholpen. We verkassen naar een overdekt gedeelte en daar hebben we meer succes, hoewel de bediening uiterst traag gaat. De cappuccino is wel erg lekker. Dat mag ook wel voor 3,50 euro per kopje.

De optocht stelt niet zoveel voor, maar de mensen zelf hebben er plezier in en dat is het belangrijkste.

In het hotel zoeken we het dakterras op, waar een eenzame bank te midden van wat tafeltjes met stoelen eromheen, ons stekje wordt. Als de zon weg is wordt het fris en ook nu val ik weer in slaap.

We besluiten naar Montecatini alto te rijden dat vanuit het hotel nog net bovenop de berg te zien is.

Het blijkt een goed besluit, want Montecatini Alto is erg mooi. Vanaf de parkeerplaats hebben we een mooi uitzicht over de landstreek en tussen de bomen door zien we de eerste gebouwen van het middeleeuwse dorpje.

een kabeltrammetje verbindt Montecatini Terme met Montecatini Alto, maar wij zijn met de auto naar boven gereden. Alto ligt 300 meter boven Montecatini Terme. De mooie blauwe lucht met witte wolken , het groene landschap en de goed onderhouden oude gebouwen zorgen ervoor dat er mooie plaatjes te schieten zijn.

Het centrum is gegroepeerd rondom een plein met veel middeleeuwse details, restaurantjes en winkeltjes.

We strijken neer op het terras van een van de restaurants waar het niet erg druk is. De soep is met 8 euro wel aan de prijzige kant, maar het is wel een maaltijdsoep.

Na de lunch kijken we wat rond, maken wat foto ‘s en rijden dan terug naar het hotel, waar we nog wat lezen in het zonnetje in de tuin. Dan doen we een dutje, waar we echt van opknappen. 's Avonds eten we in een restaurant even verderop. Het vlees smaakt er prima, net als de pannacotta als dessert. We besluiten na afloop nog een rondje door het dorp te doen en gaan dan terug naar de kamer. We appen wat met de kinderen, checken Facebook en de weersatellieten en dan maak ik dit verslag. Het is een geslaagd begin van de vakantie met redelijk goed weer, veel zon, maar nog wel wat fris.

Na een goede nacht word ik even over achten wakker. We douchen, ontbijten met buffet en gaan om 10.00 uur via de provinciale weg over Pescia naar Lucca. Even proberen we nog de stad in te rijden en daar te parkeren, maar al snel willen we weer uit de smalle straten en parkeren we buiten de stadswallen de auto op de parkeerplaats van het station.

Om 11.00 uur starten we de verkenning van de stad. We dwalen door de middeleeuwse straten met eeuwenoude gebouwen, kopen na wat stuurloos ronddolen een plattegrond en gaan dan gericht alle bezienswaardigheden langs. We kopen een ticket voor de Torre Guinigi, beklimmen de trappen en genieten van het uitzicht. Jammergenoeg is het zwaar bewolkt, en soms valt er zelfs een spat. Voor de foto‘s vooral is het jammer, maar wij wandelen heerlijk een paar uur door de stad.

De Torre Guinigi uit de 14e eeuw is 44 meter hoog en begroeid met wat steeneiken. Met wat takken in beeld is het maken van een foto een leuke bezigheid.

Een van de vele kerken die Lucca rijk is, is de Duomo di San Martino uit de 11e eeuw, maar de kathedraal werd pas in 1241 voltooid.

De zus van Napoleon, Elisa Bonaparte Baciocchi, bestuurde vanaf 1805 een tiental jaren Lucca en noemde dit plein Piazza Napoleone.

Dit is de Basilica di San Frediano, die dateert uit het begin van de 12e eeuw. Het enorme goudkleurige mozaiek stelt de Hemelvaart van Christus voor.

Overal kom je wel leuke details tegen, hoewel het soms ook rommelig oogt. Afgezien van de electriciteitsdraden zien we hier ook een andere boog in de muur.

We nemen een cappuccino met een stukje gebak bij een leuk tentje op het Piazza San Frediano en gaan dan met goede moed de overige hoogtepunten langs.

We komen steeds weer in de buurt van de stadswallen, waar je zelfs prima overheen kunt fietsen. Wij gebruiken de benenwagen en lopen steeds vanaf de stadswallen onder een andere hoek de stad weer in. Een prima manier om veel te zien. Het bereiken van het centrum is dan weer het startpunt om een andere richting naar buiten te kiezen.

Chiesa di San Michele in Foro staat aan het gelijknamige Piazza San Michele, de plek waar vroeger het Romeinse Forum was gesitueerd. De kerk dateert uit 1070.

Nog een juweeltje in de stad is het Piazza dell'Anfiteatro, een middeleeuws plein met een markt en veel café's.

s Middags belanden we voor de tweede maal op het Piazza dell' Anfiteatro en bestellen twee foccacia's met salami. Heerlijk brood met pittige worst. Om kwart voor vijf staan we weer bij het station en hebben we een voordeeltje. De betaalautomaat iis kapot, dus de slagboom van de parkeerplaats staat open. Dat scheelt dus een aantal euri.

Terug op de kamer doen we het gebruikelijke internetverkeer en in de avond eten we heerlijk bij een Chinees restaurant aan de overkant. We mogen driemaal bestellen, maar na twee ronden is het wel mooi geweest. We rekenen af, lopen nog wat calorieën eraf in het stadje en gaan dan terug naar het hotel. Het was een prima dag, jammer dat we de zon alleen laat in de middag te zien kregen.

Na een lekker ontbijt zitten we al om 09:20 uur in de auto op weg richting San Gimignano, een middeleeuws stadje in de buurt van Siena. We houden eerst Firenze aan en ik heb in mijn hoofd dat we richting Rome moeten. Daardoor laten we de afslag Siena liggen en na een kilometer of 30 ga ik twijfelen, omdat Gina de weinige plaatsen die we op de schaarse borden zien niet terug kan vinden op de kaart. We nemen de eerste de beste afslag en doen er wel een kwartier over om uit te vinden waar we zitten. We zitten teveel oostwaarts en besluiten binnendoor richting Siena te rijden en San Gimignano te vergeten. Het wordt een ware puzzeltocht, waarbij we meerdere malen de weg kwijt raken, maar uiteindelijk vinden we de p408, die ons over een prachtige route in Siena brengt. Het is dan inmiddels 13:00 uur. 

We parkeren de auto net buiten de stad en via een steile straat belanden we in het centrum. We gaan eerst voor cappuccino en gebak bij een tratteria. Het kost net vijf euro, ongelooflijk goedkoop voor een zaak op een A-locatie. Siena wordt druk bezocht, dus soms is het schuifelen. Het Piazzo del Campo met de Torre del Mangia is een van de grote attracties in Siena

We bekijken ook de prachtige dom en dwalen door de middeleeuwse straten.

We zoeken een ijssalon op het grote Piazzo del Campo en bestellen een heerlijk Italiaans ijsje. Dat gaat er goed in met dit mooie weer.

Sallustio Bandini schonk zijn privébibliotheek van 3000 stuks aan de universiteit van Siena. Tito Sarrocchi maakte een beeld van deze belangrijke advocaat ruim honderd jaar na zijn dood. Het standbeeld staat op de Piazza Salimbeni.

We besluiten toch nog door te rijden naar San Gimignano en lopen via een steile aflopende straat terug naar de auto. Het straatbeeld is in de zuidelijke landen vaak rommelig, vooral omdat je overal electriciteitsdraden ziet lopen.

Op weg naar San Gimignano rijden we door het prachtige landschap van Toscane. De plekken met de kenmerkende cypressen, die ik graag zou fotograferen zien we echter niet langs deze weg. Pas vlakbij San Gimignano zie ik een laantje met deze slanke bomen.

We kunnen gemakkelijk een parkeerplek vinden in San Gimignano, want het is al 17:00 uur. Desondanks is het in het middeleeuwse en erg toeristische stadje erg druk.

Het is niet zo groot, wel leuk met de vele torens die vroeger een teken van rijkdom waren, de een nog hoger dan de andere en hoe hoger hoe rijker je was.

We nemen de nodige foto’s en besluiten rond half zeven een restaurantje te gaan zoeken. We komen terecht in een leuk zaakje. Daar hebben ze vooral broodjes, maar op de kaart staat ook “Daily pasta and soupe” voor 8,00 euro. Omdat we trek hebben in iets warms en de uitleg van de eigenaresse veel belooft gaan we voor dit gerecht. De soep met spelt is warm en lekker en ook de spaghetti en penne met tomatensaus smaakt heerlijk. We raken nog aan de praat met een Noorse die daar meerder keren per jaar komt, omdat het er gezellig, goed en niet duur is. We nemen nog een cappuccino na, maar als ik af ga rekenen, dan blijkt zowel de pasta als de soep 8,00 euro te kosten. Niet zo gek voor de kwaliteit en de hoeveelheid, maar we voelden ons toch wel een beetje gena….d!

Bij de parkeerplaats aangekomen stop ik het parkeerkaartje in de betaalautomaat. Nou kan je zo’n kaartje op vier manieren erin stoppen, dus als je net als ik er maar twee probeert, dan heb je vijftig procent kans dat er niets gebeurt. Gina is gelukkig zo bijdehand dat ze het kaartje ondersteboven draait en zie, dan lukt het wel om te betalen.
Om 19:30 rijden we richting rijksweg en gaan op weg richting Firenze, waar we de A11 moeten nemen richting hotel. We geraken geheel onverwachts midden in de stad, rijden in het donker zeven slagen in de rondte en komen na zowat de gehelel stad te hebben gezien uiteindelijk op de E76. Even denk ik toch nog op de verkeerde weg te zijn beland, maar de E76 is ook de A11 gelukkig. Na bijna twaalf uur onderweg te zijn geweest parkeren we voor het hotel. Al met al hebben we weer veel beleefd, veel lol, maar ook wel stress gehad. Saai was het in ieder geval niet. We wisselen met de whatsapp onze ervaringen uit met het thuisfront en hebben nog een keer plezier van onze belevenissen. Later thuis valt er nog een boete van 74 euro voor te hard rijden in Florence in de bus. Hebben wij weer.

Vandaag is de laatste volle dag in Montecatini en we besluiten naar Florence te gaan en wel met de trein om geen parkeerproblemen te hebben. We nemen de trein van 10.00 uur en zijn om 11.00 uur in Florence. Het is zwaar bewolkt en het is druk in de stad, waardoor we aanvankelijk zoiets hebben van “Is dit het nou?”

We lopen - na eerst een kettinkje voor Gina te hebben gekocht - richting Duomo. Op het plein is het gigantisch druk en we gaan snel verder en bezoeken enkele andere bezienswaardigheden. De Duomo (=dom) heeft overigens veel mooie details.

Maar eerst bestellen we op een terrasje cappuccino met gebak.

We willen de klokkentoren beklimmen., die in het Italiaans Giotto's Campanile heet, naar de architect die deze toren geconstrueerd heeft. Dat kan tegen betaling van 15 euro p.p., maar dan krijg je ook toegang tot vier andere bezienswaardigheden in en rond de dom. We betalen 30 euro en krijgen daar geen spijt van.

Het beklimmen van de 82 meter hoge toren via de smalle en draaiende treden is een avontuur op zich, beloond met mooie uitzichten boven.

Daarna werpen we een blik op het interieur van de Duomo en brengen we een bezoek aan het museum. Het is best interessant, maar veel tijd om alles te lezen gunnen we onszelf niet.

We lopen naar buiten en lopen over het plein dat de Duomo omringt naar een ingang aan de zijkant van de Duomo.

We gaan naar buiten en lopen naar een ingang aan de zijkant van de Duomo. Waarvoor weten we aanvankelijk niet, maar na een half uur wachten mogen we naar binnen en dan gaan we weer veel smalle treden omhoog, maar nu van de koepel van de Duomo. Dit keer komen we zelfs hoger en wel tot 92 meter hoog en staan we even later op de galerij die rond de koepel loopt en waar we net op uitkeken. We trainen zo onze spieren en het is nog leuk ook

De doopkapel of Battisteria is een apart gebouw, los van de Duomo. De oostelijke deur is gemaakt van brons en er zijn 10 taferelen uit de Bijbel in bladgoud te zien.

Binnenin de Battistero di San Giovanni zien we het mozaiek plafond, een altaar en het praalgraf van de antipaus, Johannes XXIII, de kerkelijk naam van Baladassare Cossa.

Hier lopen we over het Piazza della Republica, ooit het forum (marktplaats) van Florence, maar ook was het eens een ghetto in lang vervlogen tijden.

Straatkunst, zoals hier het tekenen van de Mona Lisa, is een van de vele manieren om aan de kost te komen.

Palazzo Vecchio

Het Piazza della Signoria met veel beelden, o.a. het beeld van de groothertog van Toscane, Cosimo I de Medici en een replica van de David van Michelangelo.

De Ponte Vecchio, dat oude brug betekent, is een toeristische trekpleister. Op de brug loopt je over de hoofden heen en er zijn talloze winkeltjes met snuisterijen.

Gina bij de Ponte Vecchio. De rivier is de Arno, de rivier die door Florence stroomt.

We besluiten terug te lopen naar het station, waar we na enig zoeken de reeds gereedstaande trein naar Lucca pakken. Om half zeven zijn we weer in het hotel. Het diner gebruiken we in ristorante Don Quichotte, in Montecatini waar we heerlijk biefstuk eten met pannacotta na. Het was weer een erg leuke dag. Tevens de laatste dag in Toscane. Morgen gaan we richting Umbrië.